Vaders die de zuipkeet van hun dertienjarige kroost op de tractor vooruit sleepten met uit de speakers een hoop hardcoregabberkabaal en alle mannen boven de 11 aan het bier. Echt cultuur! De optocht was relatief groot voor deze kleine gemeenschap, toch wel zo'n 30 praalwagens. Ik vermoed dan ook dat de meeste Sint Huberters aan de optocht deelnamen; want er waren weinig mensen over om aan de zijlijn de optocht aan te moedigen of te bewonderen. Het thema 'anti-rookverbod' was een hot item in de tocht. Heel wat uitlaten waren door middel van papier maché tot sigaret omgetoverd. Er liepen veel kinderen mee in jagersoutfit compleet met jachtgeweer. Of dit nu een geluid tegen of voor de jacht was, is mij nog steeds niet helemaal duidelijk. Het meest voorkomende thema in de tocht was de kredietcrisis. Een mooi thema voor de wat passieve, minder geïnspireerde carnavalsvereniging: “Ook bij ons is dit jaar de recessie toegeslagen dus daarom dit jaar geen praalwagen”.
Carnaval was een mooi experiment. Ik zie mij zelf nog steeds niet snel prinses carnaval worden, maar het had wel iets. Ik zag niet wat de Brabander er in ziet, want wat ik mooi vind is de schaamteloosheid van de mensen en ook wel de troosteloosheid van het feest. De schoonheid van de lelijkheid zeg maar.
